Anotherland | Marcel van der Vlugt

8 September - 22 October 2018
Overzicht

In another land where the breeze and the
Trees and flowers were blue
I stood and held your hand
And the grass grew high and the feathers floated by
– Bill Wyman –

Sinds de uitvinding van fotografie verlaten westerlingen hun geboorteland en reizen naar Azië, Zuid-Amerika of Afrika om het paradijs te vinden en te documenteren. El Dorado, Shangri-La of Atlantis zijn allemaal mythische uitvindingen om ons te laten dromen van verre plaatsen. Tegenwoordig proberen veel mensen aan een stressvol leven te ontsnappen en te zoeken naar transformatie in zelf-georganiseerde kolonies en zijn ervan overtuigd dat ze zo een nieuw, zuiverder leven kunnen beginnen weg van (westerse) beschaving.

Marcel van der Vlugt is van mening dat je niet ver hoeft te reizen om geconfronteerd te worden met een ononderbroken natuurschoon. ‘De meest exotische locaties zijn om de hoek’ is een zin waarnaar hij in dit project verwijst, dus heeft hij zijn eigen utopie Anotherlandgemaakt. Van der Vlugt daagt de definitie van het paradijs en tribalisme uit en de authenticiteit van de fotografische documenten.
Bij reizen naar afgelegen oorden werd Van der Vlugt vaak geconfronteerd met de het idee dat je er te laat bent en in het verkeerde decennium leeft. Ongerepte jungles, tribal culturen en de maagdelijke onschuld van de natuur zijn grotendeels verloren gegaan, en moderne foto’s zijn vaak geconstrueerd om ze te imiteren.

De uitkomst van het onderzoek van Van der Vlugt is een nieuwe realiteit in een reeks landschappen, portretten en stillevens. Alle beelden van Anotherland worden opgevoerd in Van der Vlugt’s huis en studio in Amsterdam of in een van de stadsparken. Voor dit project gebruikt hij verschillende locaties die mogelijk worden gevonden in de buurt van een speeltuin of een dubieuze parkeerplaats en gevonden structuren vormen de basis van deze niet-onwerkelijke wereld.

Zijn personages zijn uitgevonden en geïmproviseerd met alledaagse voorwerpen, restmaterialen of kamerplanten, maar proberen niet een echte stam te imiteren. Een buurmeisje wordt een ongerepte schoonheid uit de oudheid. Een prehistorische man die ronddwaalt alleen in het bos is de fotograaf zelf. Hij is op zoek naar iets waar we allemaal naar verlangen; de puurheid van schoonheid.